Ulnaropathie (Federatie)

Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste zorg is voor patiënten met ulnaropathie. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:

• Anamnese en neurologisch onderzoek
• Provocatietests
• Motorisch en sensibel geleidingsonderzoek
• Overige technieken en metingen
• Zenuwechografie
• Conservatieve behandeling
• Chirurgische behandeling

Voor wie is deze richtlijn bedoeld? Deze richtlijn is bestemd voor alle zorgverleners die betrokken zijn bij de zorg voor patiënten voor patiënten met ulnaropathie.

Aanbieders De Federatie van Medisch Specialisten (de Federatie), de Nederlandse Patiënten en Consumenten Federatie en Zorgverzekeraars Nederland hebben samen de medisch specialistische richtlijnen uit de Richtlijnendatabase van de wetenschappelijke verenigingen van de Federatie voorgedragen voor opname in het Register. De Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen en de Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra ondersteunen de voordracht. Deze richtlijn maakt onderdeel uit van die bulkinschrijving. Aan de inschrijving zijn afspraken voor de doorontwikkeling van de richtlijn verbonden om deze te laten voldoen aan de criteria van het Toetsingskader van het Kwaliteitsinstituut.

Deze richtlijn werd gemaakt in opdracht van de Nederlandse Vereniging voor Neurologie (NVN). Na het carpale tunnelsyndroom is neuropathie van de n. ulnaris bij de elleboog (UNE) de meest voorkomende mononeuropathie. UNE kan leiden tot belangrijk functieverlies. Ondanks de frequentie en ernst ontbrak een multidisciplinaire richtlijn die zowel de diagnostiek als de behandeling omvatte. Wel was er al een richtlijn voor het EMG bij UNE van de Nederlandse Vereniging van Klinische Neurofysiologie. Een algemeen geaccepteerde richtlijn gebaseerd op wetenschappelijk bewijs maakt het mogelijk de kwaliteit van de diagnostiek en behandeling van patiënten met UNE te optimaliseren.

De richtlijn beoogt een leidraad te geven voor de diagnostiek en behandeling van patiënten met een UNE.